Nooit te oud om te daten is mijn eerste non-fictie boek. Voor dit boek interviewde ik samen met Janneke Holwarda vijftigplussers over hun date-ervaringen. Uit deze gesprekken hebben we er eenentwintig gekozen die een zo breed mogelijk beeld geven van wat daten op latere leeftijd betekent. Deze hebben we bewerkt tot monologen.

Bij het ouder worden vergroot zich de kans dat we te maken krijgen met eenzaamheid en onvervulde verlangens. Wat kunnen we nog verwachten van het leven, is er nog tijd voor een nieuw begin, een nieuwe liefde en hoe vinden we die dan als we de vijftig gepasseerd zijn?

In het huidige daten speelt het internet een belangrijke rol. We leven in een digitale wereld en ook de liefde loopt langs de lijnen van het digitale net. Het lijkt simpel: je zit op de bank, je swipet of scrolt tot je iemand ziet die je leuk vindt en je wacht tot de aangevinkte kandidaat toehapt. Maar vaak maakt het veel los. Het internet is een medium waarmee we niet zijn opgegroeid, waarvan we de codes niet spelenderwijs hebben geleerd. Herkennen we überhaupt de liefde op dit grenzeloze platform?

In Nooit te oud om te daten vertellen eenentwintig vijftigplussers over hun zeer persoonlijke en intieme zoektocht in de liefde. Zijn ze in de loop van hun leven wijzer geworden, hebben ze geleerd van hun ervaringen, zijn ze in staat oude patronen los te laten en vinden ze wat ze zoeken?

Hun verhalen zijn heel verschillend maar voor bijna iedereen geldt: een match is nog geen klik.